In 1835 werd begonnen met de bouw van het 'nieuwe' kasteel Enghuizen. In 1842 was het gebouw gereed. Het paleisachtige huis was in Italiaanse palazzostijl opgetrokken en zeer luxueus ingericht met veel beeldhouwwerk. Het geheel was omringd door een fraai aangelegd park, doorsneden met vijvers en wateringen, hier en daar overspannen door gietijzeren bruggen.
Het kasteel speelde een belangrijke rol tijdens de volksfeesten in Hummelo. Hier werd het defilé afgenomen en werden de gewonnen prijzen aan de koningen en koninginnen uitgereikt. De onderstaande foto is afkomstig uit 'De Prins' van 4 september 1926: "Het jaarlijks terugkeerend Oogstfeest te Hummelo (Gelderland). Een schilderachtig vertoon ten Kasteele Enghuizen, dat den toeschouwers ten zeerste heeft bekoord. Onze opname werd gedaan tijdens het defilé van de Hummelosche Schutters; voorop: De Bielemannen, die oudetijds de taak hadden hindernissen op te ruimen."
De bewoners van het kasteel verleenden in de Tweede Wereldoorlog hulp aan onderduikers en neergeschoten Engelse vliegeniers, die verborgen werden in het kasteel en in het tuinhuis. In 1943 werden er weeskinderen van een Haags weeshuis ondergebracht op het kasteel. Tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog vorderden de Duitsers echter het gebouw om het als noodziekenhuis in te richten voor gewond geraakte Duitse militairen, en moesten de kinderen van het weeshuis weer vertrekken. Nadat de gewonde militairen verder vervoerd waren, werden er Duitse parachutisten in het kasteel ondergebracht. Dit laatste werd door de ondergrondse aan de Engelsen doorgegeven. De parachutisten bleven echter niet lang op Enghuizen.
Op 24 maart 1945 werden, in verband met de bombardementen op Doetinchem, patiënten uit de Doetinchemse ziekenhuizen tijdelijk op het kasteel ondergebracht. Waarschijnlijk dachten de Engelsen dat de Duitse Wehrmacht nog op het kasteel gelegerd was, want op 25 maart 1945 werd het gebouw beschadigd door een bombardement door geallieerde vliegtuigen. Dankzij de zware muren van het kasteel resulteerde het bombardement voornamelijk in glas- en houtschade.
Na de bevrijding is het kasteel in brand geraakt door onvoorzichtigheid van de erin gelegerde Canadese troepen. Vanwege de hoge kosten voor wederopbouw is besloten om het kasteel (grotendeels) af te breken. De onderstaande foto toont het kasteel tijdens de afbraak in 1948.
Van het kasteel rest nu enkel nog wat muurresten en kelders, verscholen in het struikgewas. Het bijbehorende park is voor een groot deel prijsgegeven aan de vrije natuur. Wie de wandeltocht 'Enghuizenroute' volgt, komt onderweg overblijfselen van het oude landhuis tegen in de vorm van met mos begroeide brokken steen die her en der langs het pad liggen. De ruïne is niet toegankelijk voor publiek.
Hieronder volgen nog een aantal foto's, tekeningen en/of ansichtkaarten van kasteel Enghuizen.
|
|
Bronnen
- Adellijke Huizen in het Richterambt Doesborgh / J. Harenberg (Stad en Ambt Doesborgh, Uitgeverij Rabeling, 1990)
- Er op of eronder - Hoe Achterhoek en Liemers de Duitsche bezetting doorstonden en ervan werden bevrijd / W.P. Nederkoorn, G.J.B. Stork (Arnhem: Gijsbers & Van Loon; Doetinchem: Uitg. Mij. C. Misset n.v., 1946/1970)
- De Prins (4-9-1926)
